Antrenörlerin öz yeterlilik düzeyleri ile Yengeç Sepeti Sendromu arasındaki ilişkinin incelenmesi

Abstract

Bu araştırmanın amacı, rekabetin yoğun olduğu meslek gruplarından biri olan antrenörlük alanında, bireylerin kendilerinden üstün konumda olan kişileri kıskanarak onları aşağı çekmeye çalışması şeklinde tanımlanan Yengeç Sepeti Sendromunun varlığını incelemek; antrenörlerin öz yeterlik düzeyleriyle olan ilişkisini belirlemek ve demografik değişkenler bağlamında farklılıkları ortaya koymaktır. Nicel araştırma yöntemlerinden tarama modeli ile yürütülen çalışmada, veri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından hazırlanan Demografik Bilgi Formu, Yengeç Sepeti Sendromu Ölçeği (YSSÖ) ve Antrenör Öz Yeterlik Ölçeği (AÖYÖ) kullanılmıştır. Veriler, 71'i kadın, 99'u erkek olmak üzere toplam 170 antrenörden yüz yüze ve çevrim içi anket yöntemiyle toplanmıştır. Elde edilen veriler SPSS 25.0 programı aracılığıyla analiz edilmiştir. Verilere yapılan normallik analizinde verilerin normal dağılım gösterdiği görülmüş ve parametrik testlerden İndipendent Sample T-test ve One-Way ANOVA testi kullanılmıştır. Ölçek alt boyutları arsındaki ilişkiyi belirlemek amacıyla ise Pearson korelasyon analizi yapılmıştır. Analiz bulgularına göre, YSSÖ davranışsal alt boyutunda cinsiyet değişkenine göre erkeklerin; branş değişkenine göre duygusal, davranışsal alt boyutlar ve ölçek toplam puanında bireysel sporların; aylık gelir değişkenine göre ise bilişsel alt boyut ve ölçek toplam puanında geliri yüksek olan bireylerde istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar saptanmıştır (p<0,05). Ayrıca, kademe değişkenine göre AÖYÖ performans yeterliliği alt boyutu ve toplam puanında, YSSÖ de ise davranışsal alt boyutunda kademesi yüksek antrenörlerde istatistiksel olarak anlamlı farklılık gözlemlenmiştir (p<0,05). Diğer demografik değişkenler ve alt boyutlarda istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmamıştır (p>0,05). Ölçekler arası ilişkiyi incelemek amacıyla yapılan korelasyon analizinde ise, Yengeç Sepeti Sendromu ile antrenör öz yeterlilik düzeyleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişkiye rastlanmamıştır (p>0,05). Bu bulgular, antrenörlerin mesleki dinamiklerinde Yengeç Sepeti Sendromunun bazı demografik değişkenlere bağlı olarak değişebildiğini, ancak bu sendrom ile öz yeterlik algısı arasında doğrudan bir ilişki olmadığını ortaya koymakta; bu yönüyle örgütsel davranış ve profesyonel gelişim literatürüne katkı sunmaktadır.

The purpose of this study is to examine the existence of the Crab Basket Syndrome, which is defined as individuals trying to pull down those who are in a superior position by being jealous of them in the field of coaching, which is one of the professions with intense competition; to determine its relationship with the self-efficacy levels of coaches and to reveal the differences in terms of demographic variables. In the study conducted with the screening model, which is one of the quantitative research methods, the Demographic Information Form, the Crab Basket Syndrome Scale (CSS) and the Coach Self-Efficacy Scale (ACS) prepared by the researcher were used as data collection tools. Data were collected from a total of 170 coaches, 71 of whom were female and 99 of whom were male, via face-to-face and online survey methods. The obtained data were analyzed using the SPSS 25.0 program. In the normality analysis performed on the data, it was seen that the data showed a normal distribution and the Independent Sample T-test and One-Way ANOVA tests were used from the parametric tests. Pearson correlation analysis was performed in order to determine the relationship between the scale sub-dimensions. According to the analysis findings, significant differences were found in favor of men in the behavioral sub-dimension of YSSÖ according to the gender variable; in favor of individual sports in the emotional, behavioral sub-dimensions and scale total score according to the branch variable; and in favor of individuals with high income in the cognitive sub-dimension and scale total score according to the monthly income variable (p<0.05). In addition, a significant difference was observed in the performance adequacy sub-dimension and total score of AÖYÖ according to the stage variable, and in the behavioral sub-dimension of YSSÖ in favor of high-level coaches (p<0.05). No statistically significant difference was found in other demographic variables and sub-dimensions (p>0.05). In the correlation analysis conducted in order to examine the relationship between scales, no statistically significant relationship was found between Crab Basket Syndrome and coach self-efficacy levels (p>0.05). These findings reveal that Crab Basket Syndrome may change depending on some demographic variables in the professional dynamics of coaches, but there is no direct relationship between this syndrome and the perception of self-efficacy; In this respect, it contributes to the organizational behavior and professional development literature.