Sosyal hizmet örgütlerinde stres yönetiminin çalışan verimliliğine etkisi

Abstract

Bu tezin amacı, sosyal hizmet örgütlerinde görev yapan çalışanların stres yönetimi düzeylerinin iş verimlilikleri üzerindeki etkisini nicel analiz yöntemleriyle incelemektir. Sosyal hizmet örgütleri, doğaları gereği bireylerle doğrudan temas kurulan, duygusal emek gerektiren ve psikososyal risk faktörlerinin yüksek olduğu kurumlardır. Bu çerçevede, çalışanların karşılaştığı stresin yalnızca bireysel düzeyde değil, aynı zamanda kurumsal performans açısından da önemli sonuçlar doğurabileceği öngörülmektedir. Bu bağlamda çalışmada, sosyal hizmet örgütlerinde görev yapan çalışanların kullandıkları stres yönetimi stratejileri ile algılanan iş verimliliği düzeyleri arasındaki ilişki ortaya konulmaya çalışılmıştır. Çalışmada, stres yönetimi ve çalışan verimliliğine ilişkin kavramsal çerçeve ilk üç bölümde detaylı biçimde ele alınmıştır. Birinci bölümde sosyal hizmet örgütlerinin yapısı, işleyişi ve çalışan profili tanıtılmış; ikinci bölümde bu örgütlerde stresin kaynakları, etkileri ve yönetimi irdelenmiş; üçüncü bölümde ise çalışan verimliliği kavramı, belirleyicileri ve örgütsel çıktılarla ilişkisi tartışılmıştır. Dördüncü bölümde araştırmanın uygulama kısmı sunulmuştur. Nicel yöntem kapsamında geliştirilen anket formu, Google Form platformu üzerinden hazırlanmış ve sosyal medya aracılığıyla bir bağlantı yoluyla paylaşılmış; kolayda örneklem yöntemiyle 403 katılımcıya ulaşılmıştır. Bu çalışmada, stres düzeyini ölçmek için çok boyutlu bir stres yönetimi ölçeği, verimliliği değerlendirmek için kısa bir ölçek kullanılmış; veriler Jamovi programı ile analiz edilmiştir. Bulgular, çalışanların stresle başa çıkma becerilerini ve verimliliklerini artırmaya yönelik stratejik öneriler geliştirilmesini sağlamıştır. Çalışma, uygulayıcılara ve politika yapıcılara bilimsel katkı sunmayı amaçlamaktadır.

The aim of this thesis is to quantitatively analyze the impact of stress management levels of employees working in social service organizations on their job productivity. Social service organizations, by their very nature, are institutions characterized by direct interaction with individuals, emotional labor, and high levels of psychosocial risk factors. Within this framework, it is anticipated that the stress experienced by employees may have significant consequences not only at the individual level but also in terms of institutional performance. In this context, the study aims to reveal the relationship between the stress management strategies employed by employees working in social service organizations and their perceived levels of job productivity. The conceptual framework related to stress management and employee productivity is discussed in detail in the first three chapters of the study. The first chapter introduces the structure, functioning, and employee profile of social service organizations; the second chapter examines the sources, effects, and management of stress within these organizations; and the third chapter discusses the concept of employee productivity, its determinants, and its relationship with organizational outcomes. The fourth chapter presents the empirical part of the research. Within the scope of the quantitative method, a questionnaire was developed via the Google Forms platform and shared through a link on social media. A convenience sampling method was employed, and data were collected from 403 participants. In this study, a multidimensional stress management scale was used to measure stress levels, and a short scale was employed to assess productivity; the data were analyzed using the Jamovi software. The findings enabled the development of strategic recommendations aimed at enhancing employees' coping skills and increasing productivity. This study aims to provide a scientific contribution to practitioners and policymakers.