İbn Hazm'a Göre Nasslarda Lafza Bağlı Kalma Zorunluluğu ve Gerekçeleri

Abstract

Dînîhükümler yaşanmak için vahyedilmiştir ve bu sebeple inananlar içinbağlayıcıdır. Toplumsal değişim de inkâr edilemez bir realitedir. Kur’ân veSünnet nasslarının sınırlı, hadiselerin sınırsız olması ise, Kur’ân ve Sünnetnasslarında lafzî olarak her konunun hükmünün bulunmadığı anlamına gelir. Buhakikat, Kur'ân ve Sünnet naslarıyla birlikte ittifakla kabul edilen icmâ vekıyas gibi kaynaklara müracaat etmeyi de gerekli kılar. İslâm Hukukçularınınhemen tamamı bu hususta ortak görüş bildirmesine rağmen, Zâhirî âlim İbn Hazmkıyasa şiddetle karşı çıkar ve müminlerin ihtiyaç duydukları ve duyacakları herhükmün nasslarda zikredildiğini iddia eder. Ona göre, nasslar her şeyin hükmünüaçıklamıştır, çünkü din tamamlanmıştır. Kur’ân ve Sünnet nassları lafzen açıkve anlaşılır bir mahiyet arz ederler. Nassların beyan ettiği anlamındolayısıyla hükmün belirlenememesi, lafzın kendisinden değil, muhatabıneksikliğinden kaynaklanır. Bu nedenle, nassların lafızlarına kesinlikle bağlıkalmak gerekir.