TÜRKÇEDE YENİ İMKAN ARAYIŞLARI EKSENİNDE İLHAN BERKTE DİL SAPMALARI

Abstract

Cumhuriyet sonrası Türk şiirinde eskiyi reddederek yeni bir gerçeklik anlayışıyla hareket eden Garip akımı, ilk avangard çıkış olarak bilinir. Bu akım, söyleyiş ve edaya dair fazlalık olarak gördüklerini şiirden dışlar ve şiiri sıradanlaştırır. İkinci Yeni akımı, şiirin bu şekilde sıradanlaştırılmasına bir tepki olarak ortaya çıkar. İkinci Yeni, Garip şiirinin gerçekçiliğine karşı gerçekliğin yeniden üretilmesi anlayışını geliştirir. Şiir dilinde yeni imkAn arayışları geleneksel anlamda Sebk-i Hindî, modern zamanlarda ise İkinci Yeni akımı üzerinden dil ortamlarına dahil edilir. Dilin bir yönüyle anlam olduğu dikkate alındığında dilde yeni anlatım imkAnlarının çoğalması hem şiir diline bir zenginlik katar hem de toplumsal hafı- zayı dilsel katmanlar yönüyle geliştirir. Dilde yeni anlatım yollarının şiir üzerinden var olma biçimleri, genel olarak şiir dilinde sapmalar, alışılmamış sözdizimleri, sözcük, imlA, noktalama, ses ve biçim sapmaları şeklinde ele alınır. İlhan Berk, şiirlerinde kabul görmüş sapmalar ve orijini olan imajlar kullanmasıyla özgün bir şair kimliğine sahiptir. Şiirlerinde dil olaylarının hatırı sayılır bir yoğunlukta olduğu görülen İlhan Berkin şiir dili, Türkçenin dil ve anlatım gücüne yeni de- ğerler katabilecek ölçüdedir.Bu çalışmada İkinci Yeni şiirinin öncü isimlerinden İlhan Berkin şiirlerinde Türk diline katkı ekseninde gerçekliğin yeniden ve farklı bir algı üzerinden nasıl inşa edildiği üzerinde durulacaktır.Garip (Strange) movement, which started with the rejection of old tradition in Turkish poetry after the foundation of Turkish Republic based on a new understanding of reality, is known to be the first avant-garde rise. In this approach, anything considered redundant in terms of way of speaking and manners are excluded from the poetry and poetry is made ordinary. The İkinci Yeni (The Second New) movement rises as a reaction to making poetry ordinary. However, the perception of reality in this approach is not based on the rejection of Garip poetry. Contrary to the reality of Garip approach, İkinci Yeni develops the understanding of reproduction of reality. The pursuit of new possibilities in the poetical language is introduced to linguistic environments by Sebk-i Hindi in traditional terms and by İkinci Yeni in modern times. Considering the fact that language is also the meaning in an aspect, finding new discourse possibilities in a certain language will not only enrich the poetical language but also improve the collective memory in terms of linguistic layers. The ways that new ways of speaking in language exist via poetry are generally diversions in poetical langu- age, unusual syntax and diversions in the use of words, dictation, punctuation, phonetics and styles. İlhan Berk holds the identification of an original poet for using accepted diversions and original images in his poetry. There is a remarkable intensity of word plays in İlhan Berks poetry therefore the language of it has the capacity to contribute with new values to the power of language and the power of expression in Turkish. In this study we will dwell on the poetry of İlhan Berk, one of the pioneers of İkinci Yeni, and in terms of his contributions to Turkish language, we will dwell on the way how he reproduced reality based on a different way of perception.