Hegel’in Devlet Teorisinin Felsefi Kökenleri ve Siyasal Sonuçları

Abstract

Bu çalışma, Georg Wilhelm Friedrich Hegel’in (1770-1831) siyasal düşüncesine yönelik devletçilik- totaliterlik gibi eleştirilerin Hegel felsefesinin genel mantığını takip etmediğini iddia etmektedir. Bu iddiayı gerekçelendirmek adına, ilk bölümde, Hegel’in bütün felsefesinde ya da sisteminin her alanında aynı hareket biçimini siyaset konusunda da sürdürdüğünü göstermek için bazı temel kavramların nasıl ele alındığı aktarılmıştır. İkinci bölümde, bu zemin üzerinde siyasal temaların nasıl işlendiğine liberal düşünüş biçiminin (sivil toplumun – ekonominin mutlak özerkliği) eleştirileri üzerinden değerlendirilmiştir. Hegel’in devlet (sivil toplum – devlet ilişkisi) kavrayışına yönelik liberal eleştirinin göz ardı ettiği noktaları belirtik kılmak adına Carl Schmitt’in Hegel okumasındaki bazı pasajlar öne çıkarılmıştır. Schmitt’in Hegel okumasına başvurulması stratejik açıdan bize şu çifte imkânı vermektedir: Hegel’in felsefi sisteminin siyasallaşmasının (Hegel’in siyasal düşüncelerinin değil) sonuçlarını göstermek ve liberal bakış açısından Hegel’de zemin bulan iki “totaliter rejim” düşüncesinin neyi hedef aldığını açığa çıkarmak. Sonuç olarak, bu makale Hegelci sistemin her alanda bütüncül bir sistem olarak inşa edildiğinin altını çizmeye çalışmaktadır.