Beşeri Sermayenin Ölçülmesi: Kamu Personeline Yönelik Bir Uygulama

Abstract

Araştırmanın amacı bir kamu kurumunda 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’na tabi personelin beşerî sermaye düzeylerinin belirlenmesi ve demografik değişkenler açısından farklılıkların ortaya konulmasıdır. Bu amaçla, Vidotto ve diğerleri (2017) tarafından geliştirilen beşerî sermaye ölçeğinin Türkçeye uyarlaması yapılmıştır. Araştırmanın verileri bir kamu kurumundaki çalışan ve çalışmaya gönüllü olarak katılan 198 kamu personelinden elde edilmiştir. Verilerin analizi, SPSS 22.0 ve AMOS 22.0 programları aracılığıyla yapılmıştır. Araştırma sonucunda kamu kurumlarının beşerî sermayelerini değerlendirebilmelerine olanak sağlayan beşerî sermaye ölçeğinin geçerliliği ve güvenilirliği kanıtlamıştır. Ayrıca kamu personelinin bazı demografik değişkenlere göre beşerî sermaye düzeylerinde anlamlı farklılıklar tespit edilmiştir. Kamu örgütlerinde beşerî sermayeye ilişkin çalışmalar sınırlıdır. Bu durum ülkemiz için de geçerlidir. Bu nedenle çalışma kamu kurumlarında beşerî sermayenin değerlendirilmesine yönelik literatüre katkıda bulunması açısından önemlidir.The aim of the study is to determine the human capital levels of the personnel subject to the Civil Servants Law No. 657 in a public institution, and to reveal the differences in terms of demographic variables. For this purpose, the human capital scale developed by Vidotto et al. (2017) was adapted to Turkish. The data of the study was obtained from 198 civil servants working in a public institution and participating in the study voluntarily. The data were analyzed by SPSS 22.0 and AMOS 22.0. As a result of the research, the validity and reliability of the human capital scale, which enables public institutions to evaluate human capital, has been proved. In addition, significant differences were found in human capital levels of civil servants according to some demographic variables. Studies on human capital in public organizations are limited. This also applies to our country. Therefore, the study is important in terms of contributing to the literature on the evaluation of human capital in public institutions.