İbni Sina'dan Sadreddin Konevi'ye "eşkiyanın hakikatı" sorunu

Abstract

Bilgi problemi felsefenin temel problemlerinden biri değil, en önemli problemidir. Aristo'ya göre, felsefe ilk ilkelerin ve nedenlerin teorik bilgisidir. Problemi bu biçimde değerlendiren Aristo, bilgi problemine felsefesinde temel problem olarak bakmaktadır. İslam filozoflarının felsefeyi eşyayı olduğu hal üzere bilme şeklindeki ifadesi, Aristo'nun felsefenin tabiatı hakkındaki düşüncelerini hatırlatmaktadır. Hakikat problemi, genel olarak İslam düşünürlerinde ve özel olarak bir İslam sufisi olan Sadreddin Konevî'de bilginin doğasını belirlemektedir. İbn SînA ve Konevî gerçekliğin bilinemez bir doğaya sahip olduğu hususunda aynı düşüncelere sahiptirler. Fakat, İbn Sina, gerçekliğin elde edilemez bir şey olduğunu düşünürken, Konevî, tasavvufî yolla gerçekliğin elde edilebileceğini düşünmektedir.

The problem of knowledge is not a problem from the basic problems of philosophy, but it is the most important problem of philosophy. According to Aristotle, the philosophy is the theoretical knowledge of the first principles and causes. Evaluating the problem in this way, Aristotle accepts the problem of knowledge as the central problem in his philosophy. The Islamic philosophers' definition that -the philosophy is to know the things as what they are-, reminds the thoughts of Aristotle about the nature of the philosophy. The problem of truth determines the nature of knowledge in Islamic thinkers generally, and in Sadr al-Din Qunawi who is islamic mystic, specifically. İbn Sini and Qunawi have the same thoughts about that the truth has an unknowable nature. But,while Ibn Sina thinks that the truth can not be reached, Qunawi accepts that the truth can be reached by the mystical way.