İslami İyi Oluş, Psikolojik İyi Oluş ve Sosyal Medya Tutumu İlişkisi: Üniversite Öğrencileri Üzerine Nicel Bir Araştırma

Abstract

Popüler yeni iletişim araçlarından sosyal medya, bireyi birçok yönden etkisi altına alırken onun kendini İslamî ve psikolojik olarak iyi hissedişini de etkileyebilmektedir. Bu çalışma ile üniversite öğrencilerinin İslami iyi oluşları, psikolojik iyi oluşları ve sosyal medya tutumlarının yaş, cinsiyet, fakülte türü, sınıf, akademik başarı durumu, anne/baba eğitim durumu, sosyo-ekonomik durum ve dini bilgi düzeyi değişkenlerine göre farklılık gösterip göstermediği ve İslami iyi oluşları, psikolojik iyi oluşları ve sosyal medya tutumları arasındaki ilişkinin varlığının tespit edilmesi hedeflenmektedir. Araştırma, betimsel tarama modeli ile anket tekniğinin kullanıldığı bir saha araştırmasıdır. Örneklem, Muş Alparslan Üniversitesi'nde öğrenim gören yaşları 18 ile 32 arasında değişen 400 öğrenciden oluşmaktadır. Veri toplama aracı olarak kişisel bilgi formu, \"İslami İyi Oluş Ölçeği\", \"PERMA Ölçeği\" ve \"Sosyal Medya Tutum Ölçeği\" kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre; İslami iyi oluş düzeylerinin akademik başarı durumu, sosyo-ekonomik durum ve dini bilgi düzeyi arasında, psikolojik iyi oluş düzeylerinin yaş, hayatın büyük kısmının geçirildiği yer, akademik başarı durumu, sosyo-ekonomik durum ve dini bilgi düzeyi arasında anlamlı ilişki bulunmaktadır. Sosyal medya tutumu ile demografik faktörler arasında anlamlı ilişki görülmemektedir. Ayrıca İslami iyi oluş ile psikolojik iyi oluş arasında pozitif ve anlamlı bir ilişki tespit edilmiş, İslami iyi oluş ve psikolojik iyi oluş ile genel sosyal medyaya yönelik tutum arasında anlamlı bir ilişki görülmemektedir. Sosyal medya tutumunun alt faktörlerinden sosyal yetkinlik ile İslami iyi oluş arasında orta düzeyde pozitif, Psikolojik iyi oluşun alt faktörlerinden olumlu ilişkiler ile yüksek düzeyde pozitif, anlam ile orta düzeyde pozitif, öğretmenlerle ilişki ile bağlanma arasında orta düzeyde negatif anlamlı ilişki bulunmuştur.