Kuşkucu ve agnostik tutum bakımından david hume’un din eleştirisine eleştirel bir bakış

Abstract

Bildiğimiz gibi, Hume kuşkucu ve agnostik olarak da nitelenir. Epistemolojisini deneysel alana özgüleyen filozof, söz konusu alanın ötesine dair kuşkucu ve agnostik bir tutum içindedir. Özellikle nedensellik çözümlemesinde bu açık bir biçimde görülebilir. Fakat filozofun din ve tanrı konusundaki tavrı bu denli net değildir. Biz bu çalışmamızda Hume’un din problemine yaklaşımını agnostik ve kuşkucu tutumu bakımından irdelemeye çalışacağız.

As it is known, Hume is described as a skeptic and agnostic. Allocating his epistemology to empirical area, the philosopher developed a skeptical and agnostical position concerning beyond the empirical area. Particularly, this is clearly seen in his analysis of causality. But his attitude on religion and God, in my opinion, is not as clear as causality. In this paper, we will try to examine Hume's approach to the problem of religion in terms of his agnostical and skeptical position