The Mediation Role of Dispositional Hope and Life Satisfaction in the Loneliness-Life Engagement Relationship

Abstract

The aim of the present study is testing the mediation role of dispositional hope and life satisfaction in the relationship between loneliness and life engagement with serial mediation model. The relational survey method was used in the study. Data were collected from 226 college students. Research data were collected with Social and Emotional Loneliness Scale for Adults-Short Form, Dispositional Hope Scale, Life Engagement Scale, and Satisfaction with Life Scale. The data were analyzed by correlation and regression analysis. Regression analysis made before the mediation analysis, showed that loneliness significantly predicted life engagement. The serial mediation analysis showed that the mediation role of dispositional hope and life satisfaction decreased the predictive level of the loneliness on life engagement.

Araştırmanın amacı, seri çoklu aracı model ile yalnızlık ve yaşama bağlanma arasındaki ilişkide sürekli umut ve yaşam doyumunun aracı rolünün incelenmesidir. Araştırma ilişkisel tarama yöntemi ile gerçekleştirilmiştir. Veriler 226 üniversite öğrencisi üzerinden uygun örnekleme yöntemi kullanılarak toplanmıştır. Araştırma verileri Sosyal ve Duygusal Yalnızlık Ölçeği-Kısa Formu, Sürekli Umut Ölçeği, Yaşama Bağlanma Ölçeği ve Yaşam Doyumu Ölçeği ile toplanmıştır. Verilerin analizi korelasyon ve regresyon analizi ile gerçekleştirilmiştir. Aracılık analizi öncesinde yapılan regresyon analizinde yalnızlığın yaşama bağlanmayı yordadığı bulunmasına rağmen seri çoklu aracı model testinde sürekli umut ve yaşam doyumu değişkenlerinin yalnızlığın yaşama bağlanmayı yordama düzeyini düşürdüğü bulunmuştur.