Tasavvuf Felsefesinde Zikir Kavramı

Abstract

The essence of Sufism is an attempt to reach Infinity Asset. This effort includes two basic dimensions. The first dimension is the destruction of Sufi’s own existence in the face of God existence, dissolving his identity/ego in the face of His presence. But in this case, the consciousness of ego/I of the mind is broken down, thus awareness of the real and Eternal I comes and settles in the mind instead of this false limited self-awareness. The second dimension is that Sufi overcomes his fleshly cravings with the mentioning/ dhikr favorable for his heart. But this is only possible when one recognizes the state of his own soul and applies continuously the dhikr / virdin appropriate to his state of soul given him by a mentor who knows him well that’s the light of dhikr which directs Sufi to the Asset love and filled him with peace.Dhikr /Zikir is a lighthouse that illuminates the darkness in the Sufi’s life philosophy. Because continuous chanting/zikir means for Sufi the efforts made to get rid of the most important mind disease such as unawareness nisyan/forget. Unawareness gaflet and nisyan/forget two major features that makes an open mind closed.The heart is very important in the process of meditation. At Dhikr the owner of the heart is what faith in your heart, what the heart mean, what the heart focused on. Mechanism works here is faith plus a state is equivalent. What the mind remembers, it actually happens in a real life. Therefore, the correct meditation is important. Since a human being is a duplicate of the divine, full remembrance means the realization of competencies of wise. Main distinctive feature of the divine is to become a man with mind, heart and conscious. Remembrance of Right/Hak wakes up awareness of God.Happiness which is the purpose of creation is nothing more than to recall the essence of existence. For, human consciousness is to continue dhikr The Absolute Existence as if it saw Him

Tasavvufun özü Sonsuz Varlığa ulaşma çabasıdır. Bu çaba iki temel boyut içermektedir. Birinci boyut sufinin kendi varlığını Tanrı’ nın varlığı karşısında tamamen yok etmesi, benliğini O’nun varlığı karşısında tamamen eritmesidir. Ancak bu yolla zihnin ego/ben bilinci kırılır, böylece bu sahte ve sınırlı benlik bilinci yerine gerçek ve Sonsuz Ben bilinci gelip zihne yerleşir. Formun Üstü İkinci boyut ise sofinin kalbine uygun bir zikirle kendi nefsini terbiye etmesidir. Bu da ancak nefsin mertebelerini tanımak ve kendi mertebesine uygun zikrin/virdin onu tanıyan mürşit tarafından kendisine verilmesi ve bu zikri/virdi onun sürekli uygulaması ile mümkündür. Sufiyi Varlık aşkına yönelten ve onu huzurla dolduran işte bu zikrin nurudur.Sufinin yaşam felsefesinde zikir, karanlıkları aydınlatan bir feneridir. Çünkü sufi için sürekli zikir aslında zihnin en önemli hastalığı olan gaflet ve nisyan/ unutmak hastalığından kurtulmak için yapılan çaba anlamına gelir. Gaflet ve nisyan insan doğasının açık olan zihnini, sonradan kapalı bir hale getiren ve sufinin çokça dikkat etmesi gereken iki önemli özelliklerdir. Zikir, ancak gaflet ve nisyan sufide azalmaya başladığında sufi değişir ve zikir onun psikolojik hallerini dönüştürmeye başlar.Zikrin özü nefsi eritmek/terbiye etmektir. Nefsi eritmeyen zikir, zikir sayılmaz. Hakkı zikir etmek O’ndan başkasını unutmakla yetkinleşir. Zikir sufinin Hak’ın isimlerini belli bir bilinçle sürekli tekrarlayarak onu anmasıdır. Zihin neyle meşgul olursa; zihin ondan ibaret olur. Bu nedenle doğru zikir önemlidir.Tam bir zikir, ilahi bir suret olmasından dolayı insanı kâmildeki yetkinliklerin gerçekleşmesi anlamına gelir. İlahi suretin temel ayırıcı özelliği akıl, gönül ve bilinç sahibi olmaktır. Hakkı zikir, hak bilincini uyandırır. Yaratılışın amacı olan mutluluk, varlığın özünü hatırlamaktan başka bir şey değildir. Bunun için ihsan bilinciyle Mutlak Varlığı görüyormuşçasına onu zikre devam etmek gerekir.