Bedruddin Aynî'nin "El-BinAye Şerhu'lHidAye" Adlı Eserinde Hadisle İstidlAl Metodu

Abstract

14. ve 15. yy. önemli Hanefi fakihlerinden biri Bedruddin Aynî'dir. Aynî, iyi bir fakih olduğu kadar dönemin önde gelen hadisçilerinden biridir. Hanefi mezhebinde eşine az rastlanan hadisçi-fıkıhçı Alim profilinin önemli bir örneği olan Aynî, hadisçi kimliğinin de etkisiyle el-BinAye Şerhu'l-HidAye adlı eserinde fıkhî görüşleri hadisle temellendirmeye çalışmıştır. Bu makalenin de temel amacı, Aynî'nin Hanefi mezhebi başta olmak üzere fıkhî görüşleri hadisle istidlAl ederken kullandığı yöntemi ortaya koymaktır. Sonuç olarak Aynî'nin fıkhî görüşleri hadisle temellendirirken bazı prensipleri gözettiği tespit edilmiştir.

Bedruddin Ayni is one of the major Hanafi jurists in the 14th and 15th centuries. Ayni, as well as being a good jurist, is also one of the leading muhaddiths of his era. Being a rare example of muhaddith-jurist profile in Hanafi sect, Ayni, under the influence of being a muhaddith, tried to justify his jurisprudential views with hadith in his book named elBiniye Şerhu'l-Hidiye. The basic purpose of this article is to reveal the method which Ayni used while trying to prove jurisprudential views, especially of Hanafi sect, with hadith. As a result, it has been demonstrated that while Ayni justified jurisprudential views with hadith, he observed some principles.