Mobbingin İşten Ayrılma Niyeti Üzerindeki Etkisinde Depresyonun Aracı Rolünün İncelenmesi

Abstract

Bu çalışmanın amacı, mobbingin işten ayrılma niyeti üzerindeki etkisinde depresyonun aracı rolünü incelemektir. Ayrıca çalışanların mobbing, işten ayrılma niyeti ve depresyon düzeylerinin demografik özelliklere (cinsiyet, çalışılan sektör, medeni hal, yaş grupları, eğitim durumu ve toplam kıdem) göre farklılaşıp farklılaşmadığını belirlemek de araştırmanın amaçlarındandır. Araştırmaya, İstanbul’da kamu ve özel sektörde istihdam edilen 238 çalışan katılmıştır. Araştırma verileri anket yöntemiyle toplanmıştır. Araştırma sonucunda, mobbingin işten ayrılma niyeti üzerindeki etkisinde depresyonun kısmi aracı rolü olduğu bulunmuştur. Çalışanların mobbinge maruz kalma düzeyleri hiçbir demografik değişken açısından farklılaşmamaktadır. Depresyon; çalışılan sektör, medeni hal, yaş ve toplam kıdeme göre farklılaşırken; işten ayrılma niyeti de cinsiyet hariç tüm demografik değişkenler açısından farklılık göstermektedir.

The purpose of the study is to investigate the mediating role of depression in the relationship between mobbing and intention to leave. In addition, the purpose of the study is to determine whether employees'mobbing, intention to leave, and depression levels differ according to demographic characteristics (gender, sector, marital status, age groups, education level and total seniority). 238 public and private sector employees in Istanbul participated in the study. Research data were collected by questionnaire method. As a result of the study, it was found that depression had a partial mediator role in the relationship between mobbing and intention to leave. Employees'exposure to mobbing does not differ in terms of any demographic variables. Depression levels of employees vary according to the working sector, marital status, age and total seniority. The intention to leave also differs in all demographic variables except gender.