Eşyaların Mekân Aidiyeti ve Sosyo-Mekânsal Davranışlarla İlişkisi: Sakarya'da Suriyeli Girişimciler

Abstract

The items migrants use in their living areas as social practice are considered as an analytical category which describes the socialization process among with in-group and out-group relationships. The items that are used in areas of residence also function as a means of resistance to overcome the feeling of eeriness and protecting the “cultural body”. In this study, throughout which field work was carried out adherin to qualitative research method, in-depth interviews were made with 16 entrepreneurs living in Sakarya. Inductive interpretation of the obtained findings was preferred. Such an inductive perspective does not include all Syrians. Concantrates on the integration process of the researched group in the context of spatial belonging. This link is evaluated in relation to the concepts such as daily life, appropriation, sovereignty space, and protected space.

Göçmenlerin toplumsal pratik olarak yaşam alanlarında kullandıkları eşyalar grup içi ve grup dışı ilişki biçimiyle birlikte sosyalleşme sürecini betimleyen analitik bir kategori olarak ele alınmaktadır. Yerleşim mekânlarında kullanılan eşyalar göçmenlerin tekinsizlik hissiyatını aşabilmek için ve “kültürel beden”i korumada bir direnç aracı olarak da işlev görebilmektedir. Bu manada nitel araştırmaya bağlı olarak saha çalışmasının yürütüldüğü çalışmada Sakarya ilinde yaşamakta olan 16 Suriyeli girişimci ile derinlemesine görüşme yapılmıştır. Çalışmada bulguların tümevarımsal bir yolla yorumlanması tercih edilmiştir. Bu tümevarımsal bakış açısı tüm Suriyelileri kapsamamaktadır. Yalnızca araştırılan sınırlı bir grubun entegrasyon sürecini mekân aidiyeti bağlamında ele almaktadır. Bu bağ temel olarak gündelik hayat, kendileme, egemenlik alanı, savunulan alan kavramlarıyla ilişkilendirilerek değerlendirilmektedir.