Şanlıurfa ili Eyyubiye İlçesi Sığırcılık İşletmelerinde Bulunan Barınakların yapısal özellikleri ve Yetiştiricilerin Öğrenim Durumlarıyla İlişkileri

Abstract

Şanlıurfa ili Eyyubiye ilçesinde mevcut sığır barınaklarının yapısal özellikleri ile mevcut problemlerinin ortaya konulması amacıyla bu araştırma yürütülmüştür. Bu amaçla, Eyyubiye ilçesinde faaliyet gösteren 985 adet sığırcılık işletmesinden basit rastgele örnekleme yöntemi kullanılarak belirlenen 135 yetiştiriciyle anket yapılmıştır. İlçedeki sığır barınaklarının sığır barınaklarının %61,5’inin müstakil, %25,9’unun mağara ve %12,6’sı ise ev altı konumlarda oldukları ve yetiştiricilerin öğrenim seviyeleri yükseldikçe ev altı ahırlara sahip işletmeci sayısının azaldığı tespit edilmiştir. Ayrıca, ahırların çoğunluğunun (%35,1’i) 100 baş ve üzeri kapasiteye sahip olduğu, %44’ünün yarı açık ahır ve %26.1’inin de mağara tipinde olduğu tespit edilmiştir. Ahırlarda duvar yapı malzemesi olarak genellikle taş, briket ve ahşap kullanılırken, çatı malzemesi olarak ta büyük oranda (%51,1) sacın tercih edildiği tespit edilmiştir. Eyyubiye ilçesindeki sığırcılık işletmelerinin % 65,9’unda ahır içi ayrı buzağı bölümü, %51,1’in de hasta hayvan bölmesi, %14,8’inde doğum bölmesi, % 13,3’ünde de damızlık boğa bölmesi bulunduğu da belirlenmiştir. Elde edilen bulgular, eski ve halen kullanılan sığır barınaklarının yapısal sorunları olduğunu gösterirken, son yıllarda yapılan yarı açık ahırlarda söz konusu problemlerin minimum düzeylerde olduğu da belirlenmiştir.