Petitio Principii: Bir Mantık Safsatası

Abstract

Safsata, bir argümanın formülasyonundaki mantıksız bir adımdır. Siyaset, hukuk ve medya bu hilelerle ün salmış olsa da, safsatalar günlük yaşamın bir parçasıdır ve genellikle kasıtsız olarak işlenmektedir. Hatta bunları kendimiz bile yaparız. Safsatalar mantıksız argümanları mantıklı gösterebildiğinden, düzenbazlar izleyicilerini mantıksız iddialara inanmaya ikna etmek için bunları kullanmaktadır. Ancak safsataları tanımayı öğrenerek, hilekâr olmaktan ve başkaları tarafından yanlış yönlendirilmekten kaçınabiliriz. Bu çalışma bu safsatalardan ve batı felsefesindeki yaygın yanılgılardan biri olan ‘Petitio Principii’ ya da 'soruyu dileme'ye odaklanmaktadır. Petitio Principii, bir argümanın öncülünün, sonucunun doğruluğunu varsaydığı mantıksal bir yanılgıdır; başka bir deyişle argüman, kanıtlaması gereken şeyi olduğu gibi kabul etmektedir. Petitio Principii informel mantık üzerine yazılan yazılarda karşımıza çıkmaktadır. Sürekli ortaya çıkması önemine tanıklık etse de, dikkat çekici bir şekilde, petitio principii’nin analizi Aristoteles'in onu ilk ele alışından bu yana kayda değer bir ilerleme göstermemiştir. Bu çalışmadaki amacımız, bu safsatanın sistematik bir teorik incelemesinin başlangıcını yapmaktır.