Babaların Kızların Eğitimi ve Kariyeri İçin Verdiği Destek ve Bu Desteğin Sınırları: Erken Cumhuriyet Döneminden Bir Örnek

Abstract

Fathersincreasingly participated in the education of their daughters since the II.Constitutional Period; however they withdrew their support at certain points.This research illustrates this by studying the experiences of Nezihe Kurtiz, awoman born into a middle class family in Anatolia in 1919 and retired as aprofessor. Almost nineteen hours of oral history interviews were made withKurtiz in 2009. The findings show that her father supported Kurtiz’s educationuntil she became a research assistant; however he partially withdrew hissupport as Kurtiz wanted to connect herself more to the university life. Thispaper illustrates the extent and limits of her father’s support for Kurtiz andshows how he integrates progressive and traditional elements in his identity.

II.Meşrutiyet’ten beri babaların kızların eğitimindeki rolünün arttığı; fakatkızlarına verdikleri desteği belli noktalarda geri çektiği bilinmektedir. Buaraştırma, bu durumu 1919 yılında orta sınıf bir aileye doğan ve profesörolarak emekli olan Nezihe Kurtiz’in deneyimlerini inceleyerek örneklemektedir.Sözlü tarih yöntemi kullanılan araştırmada, Kurtiz ile 2009 yılında yaklaşık 19saat görüşme yapılmıştır. Bulgular, babasının Kurtiz’in eğitimini, üniversitedeki asistanlığına kadar desteklediğini; ancak Kurtiz üniversitehayatına daha çok katılmak istediğinde kısmen desteğini çektiğinigöstermektedir. Bu çalışma, Kurtiz’in babasının, kızına eğitim ve kariyeralanlarında ne ölçüde destek verdiğini ve bu desteğin sınırlarını incelemekteve babanın, kendi şahsında ilerici ve geleneksel öğeleri nasılbütünleştirdiğini somutlamaktadır.