Nurettin Topçuda felsefe-din ilişkisi problemi

Abstract

: İslam düşünce tarihinde, hem din bilginlerinin hem de filozofların, felsefe ve din arasındaki ilişkiye dair çeşitli çözümlemeler ortaya koyduğunu görmekteyiz. Batılılaşma hareketlerinin zirveye ulaştığı yirminci yüzyılda da, söz konusu problematik etrafında, çeşitli düşünceler ve analizler ortaya atılmıştır. Yirminci yüzyılın önemli Türk düşünürlerinden Nurettin Topçu da bir Müslüman ve bir filozof olarak, felsefe, bilim ve din arasındaki münasebetlere ilişkin oldukça önemli analizler yapmıştır. Düşünürümüze göre felsefe, din ile çatışmak bir tarafa, gerçek anlamda dindar olmanın şartıdır; yeter ki kişisel tutkulardan arınmış ve aslen metafizik alanı işaret eden hakikate yönelmiş olsun. Dolayısıyla Topçunun felsefî tasavvurunda, bilim, felsefe ve din, Tanrının bilgisine ulaştıran birer basamak olarak konumlandırılmakta, böylelikle akıl ve vahiy, felsefe ve din arasındaki ilişki uyumlu bir hale getirilmektedir.

We see that both religion scholars and philosophers have made analysis on the relationship between religion and philosophy. In the twentieth century, westernization movements reached its peak, we find that the various ideas emerged around the cited problematic. Nurettin Topçu, as a philosopher and a Muslim, made very important analysis concerning the relations between science and religion. According to our thinker, there cannot conflict between philosophy and religion, on the contrary, philosophy is necessary for being truly pious, if one free from personal passions and in real tend to truth pointing out to the metaphysical area. Therefore, according to Topçu, science, philosophy and religion are situated as steps to receive the knowledge of God. So, in this way, the relation between reason and revelation, philosophy and religion is made compatible.