Lentinus edodes (Shiitake) yenilebilir mantarının vejetatif gelişmesi üzerine farklı bitkisel materyallerin etkisi

Abstract

Mevcut çalışma ile yenilebilir bir kültür mantarı olan Lentinus edodes misellerinin (LEM) vejetatif gelişmesi üzerine farklı ligno-selülozik maddelerin etkileri incelenmiştir. Bu amaçla; Mısır Unu (MU), Pirinç Unu (PU) ve Buğday Ununun (BU), %20, %15, %10 ve %5’lik konsantrasyonları ile MU, PU, BU karışımı ve malt ekstrakt kullanıldı. Misel Gelişim Süresi (MGS) üzerine farklı besi yerlerinin etkisi gösterilmiştir. Tohumluk misel ve kompost ortamındaki ligno-selülozik madde olarak, Dut Talaşı (DT), Kavak Talaşı (KT), Meşe Talaşı (MT) ve bu materyallerin karışımı kullanıldı. Pirinç Kepeği (PK) ve Buğday Kepeği (BK) azot kaynağı olarak kullanıldı (%22 kepek:%78 talaş). SPSS 17.0 istatistik programı ile elde edilen veriler değerlendirildi. 12.4 günlük MGS ile en kısa %5’lik PU ortamında, 17.4 günlük MGS ile en uzun %20’lik BU’lu petrilerde belirlendi. Tohumluk misel eldesinde; 19.2 günlük MGS ile en kısa karışımda, 22.8 günlük MGS ile en uzun DT’de gözlendi. Kültür ortamı için 18 günlük MGS ile en kısa DT’nin PK’li ortamında, 36.8 günlük MGS ile en uzun KT’nin katkı maddesiz ortamında görüldü. Bu çalışma ile Lentinus edodes yenilebilir mantarının laboratuvar ortamındaki vejetatif gelişimi için en uygun besi yerinin, %5’lik PU’lu agar ortamının; tohumluk misel (spawn) eldesi için karışım ortamının ve kompost üretiminde ise %78 DT ile %22 PK içeren kültür ortamının en uygun ortamlar olduğu sonucuna varılmıştır.