Fransa’daki İki Dilli Türk Çocuklarının Türkçe Dil Becerilerinin Gözlemlenmesi (Paris ve Normandiya Örnekleri)

Abstract

Bu araştırmada Fransa’daki ilkokul çağı iki dilli Türk çocuklarının Türkçe konuşma, yazma, okuma ve dinleme becerileri incelenmiştir. Öğrencilerin dil becerilerini gözlemlemek amacıyla araştırmacılar tarafından gözlem formu hazırlanmıştır. Gözlem formu; temel dil becerileri, beceri alanı ve dil göstergesi olarak yapılandırılmıştır. Yetmiş dört öğrenciden toplanan gözlem verileri, SPSS 25 programı vasıtasıyla çözümlenmiştir. Öğrencilerin Türkçe yeterlilik düzeyleri, ana dili üzerinde etkili olduğu varsayılan bağımsız değişkenlerin etkisi ve dil becerilerinin birbiriyle olan ilişkisi belirlenmiştir. Analizler sonucunda dört becerideki toplam ortalama değerlerin farklılaştığı görülmüştür. Yapılan fark testlerinde bağımsız değişkenlerin öğrencilerin okuma, yazma, konuşma ve dinleme becerileri üzerinde farklı anlamlı sonuçlar oluşturduğu belirlenmiştir. Yapılan ilişki analizinde ise dört temel dil becerisinin birbiriyle ilişkili olduğu belirlenmiştir. Sonuç olarak Fransa’da Türkçe eğitiminin birleştirilmiş sınıf ve iki dillilerin öğrenme özelliklerine göre düzenlenmesi gerektiği tespit edilmiştir. Bu iki hususa göre Fransa’daki Türk çocuklarına uygun öğretim materyallerinin (öğretim programı ve çevrim içi öğretim modülleri, ders kitabı) hazırlanması gerektiği önerilmiştir.